ایمپلنت ها خود نمی توانند پوسیده شوند اما ساختار حمایتی استخوان و لثه باید به دقت حفظ گردد تا از سلامت دهان بیمار محافظت شود. ایمپلنت های دندانی به دلایل مختلف انتخاب ایده آل برای جایگزینی دندان های از دست رفته است و اگرچه از نظر بصری با دندان های طبیعی قابل تشخیص نیستند، اما باید مراقبت کمی متفاوت‌تری از آنها داشته باشید. برای بیماران و پزشکان مهم است که درک کنند تفاوت های آناتومیکی بین دندان طبیعی و ایمپلنت دندان وجود دارد و این می تواند شیوه های نگهداری را چالش برانگیز کند. در این مطلب دستورالعمل های بهداشت دهان و دندان بعد از ایمپلنت آمده است تا به پزشکان کمک شود دستورالعمل های بهداشت دهان و دندان مناسب را با ایمپلنت های دندانی به بیماران خود ابلاغ کنند و همچنین بیماران نیز از این توصیه استفاده کنند.
سر فصل های مطلب
جلوگیری از خرابی ایمپلنت
همانطور که گفته شد هنگام مراقبت از ایمپلنت های دندانی، حفظ سلامت بافت لثه و حمایت از استخوان مهم است. به دلیل عدم وجود ساختارهای طبیعی دندان، امکان ندارد که خود ایمپلنت دچار پوسیدگی یا ایجاد حفره شود. با این حال، در صورت وجود التهاب یا عفونت پریودنتال معروف به ایمپلنتیت، امید به دوام یا موفقیت ایمپلنت دندان به خطر می افتد. ایمپلنتیت یک فرایند التهابی مخرب است که بر بافت های نرم و سخت اطراف ایمپلنت های دندانی تأثیر می گذارد. در طول فرآیند التهابی، ایمپلنت های دندانی می توانند توسط همان باکتری های مخرب که باعث عفونت های پریودنتال در دندان های طبیعی می شوند، مستعمره گردند و در صورت عدم مزاحمت، این باکتری ها می توانند به جرم تبدیل شوند. حساب دیواره یک رسوب سخت است که می تواند لثه و استخوان نگهدارنده ایمپلنت را از بین ببرد و آن را در فک قفل کند. این رسوب را نمی توان مسواک زد یا نخ دندان کشید و فقط توسط یک متخصص بهداشت دندان می تواند برداشته شود. این چالش میکروبی دائمی جان ایمپلنت را تهدید می کند و در نهایت می تواند باعث شکست ایمپلنت دندانی شود.
اولین قدم برای پیشگیری از بیماری های اطراف ایمپلنت، ایجاد یک روال موثر برای حذف پلاک و تمرین آن دو تا سه بار در روز در خانه است. عملکرد مکانیکی که با مسواک و پاک کننده های بین پروگزیمال به دست می آید، موثرترین روش برای از بین بردن پلاک چسبناک است. با این حال، بسته به نیازهای فردی بیمار، ممکن است یک دهانشویه درمانی بدون نسخه برای از بین بردن باکتری ها در سایر قسمت های حفره دهان که توسط وسایل بهداشتی در دسترس نیستند پیشنهاد شود. تشویق بیماران به بازدید از متخصص دندانپزشکی برای ویزیت مراقبت های حرفه ای سه تا چهار بار در سال، بسته به طراحی پروتز و توانایی بیمار در انجام مراقبت کافی در خانه، نه تنها برای پیشگیری از بیماری در اطراف ایمپلنت شما اهمیت دارد، بلکه برای سلامت دهان نیز ضروری است.
توصیه های مراقبت خانگی برای محافظت از ایمپلنت
مسواک های برقی به دلیل توانایی ایجاد ضربات بیشتر در قلم مو نسبت به دست انسان، بیوفیلم را بیشتر از یک برس دستی مختل می کنند. صرف نظر از مسواک انتخابی، به بیماران توصیه می شود که به مدت دو دقیقه کامل با یک برس نرم مسواک بزنند. برس های تافی انتهایی نیز برای مناطقی که دسترسی به آنها دشوار است یا برای رسیدن به اطراف خطوط گاهی اوقات تاج های بزرگ ایمپلنت عالی هستند. در اسرع وقت، یک کیسه یخ (دور کیسه پارچه بپیچید) را بر روی صورت خود در محل عمل قرار دهید بطور متناوب ۱۰ دقیقه یخ را بر روی صورت خود نگهدارید و ۱۰ دقیقه آن را بردارید. استفاده از بسته یخ برای ۲۴-۴۸ ساعت اول پس از عمل جراحی به راحتی شما و به حداقل رساندن تورم کمک خواهد کرد. ۳ روز بعد از جراحی، گرمای مرطوب می تواند به کمتر شدن ناراحتی شما کمک کند.
داروها
پس از قرار دادن ایمپلنت، بیمار دچار احساس درد و ناراحتی خواهد شد. میزان درد معمولا خفیف است. در حالت ایده آل، داروهای ضد درد باید قبل از برطرف شدن بی حسی استفاده شوند. اگر شخص دیگری قرار است شما را به خانه برگرداند، می توانید داروهای ضد درد خود را در مطب بلافاصله پس از جراحی مصرف کنید و پس از آن هر ۳ تا ۴ ساعت یکبار مصرف دارو را تا هنگام خواب ادامه دهید. اگر داروی ضد درد قبل از زمانی که انتظار می رود، بی تاثیر شود، شما می توانید به جای آن، از ایبوپروفن هر دو ساعت یکبار استفاده کنید. برای افراد بالغ، مصرف ایبوپروفن نباید از ۸۰۰ میلی گرم سه بار در روز تجاوز کند. داروهای مسکن به طور منظم به مدت ۲ روز باید مصرف شوند. شدت درد در مدت چند روز کاهش می یابد. چنانچه درد پس از چند روز بیشتر شود، بیمار باید با جراح خود تماس بگیرد.
پس از ۲۴ ساعت از کاشت دندان، فرد بیمار باید کاملا به تغذیه خود توجه نماید زیرا به دلیل حساس بودن عصب دندان ها نوشیدن مایعات داغ نظیر چای مناسب نیست. در این مدت از غذاهای نرم که الزامی به جویدن و وارد کردن فشار بر سطح دندان ها ندارند، استفاده نکنند. برای خنک کردن محل جراحی ایمپلنت دندان، می توان از یخ استفاده نمود. از سیگار کشیدن و مصرف مشروبات الکی به جدیت خودداری کنید. زیرا سیگار به علت داشتن حرارت باعث تورم لثه می شود و به محل ترمیم آسیب می زند. از انجام فعالیت های سنگین مثل شنا پرهیز کنید و به صورت روزانه دهان را باید با استفاده از دهان شویه شستشو بدهید تا بوی بد دهان از بین برود. برای شستشوی دهان علاوه بر استفاده از دهانشویه می توان از یک لیوان آب ولرم و یک قاشق چایخوری نمک استفاده کرد. در موقع مسواک زدن بیمار نباید مسواک را بر روی قسمتی که جراحی ایمپلنت دندان صورت گرفته است، بکشد زیرا این ناحیه حساس بوده و امکان دارد که لثه ها دچار خونریزی شوند. بنابراین باید کاملا با دقت و با احتیاط مسواک زده شود.
جمع بندی
ایمپلنت دندان یک روش عالی برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته است که این روزها توانسته جای دندان های مصنوعی را که در گذشته استفاده می شد را بگیرد. اما پروسه انجام آن و مراقبتهای پس از قرار دادن ایمپلنت در دهان بیمار بسیار مهم است.
ما در این مقاله فقط به بحث مراقبت های پس از آن پرداختیم اما دکتر مجید صالح در سایت خود درباره انواع ایمپلنت ها و نکات آن به تفصیل صحبت کردند.
منبع: کافه مد
